تمرکز بر درگیری‌های سیاسی و اجتماعی
رمان ادواردو نوشته بهزاد دانشگر، داستانی چندلایه است که زندگی ادواردو آنیلی را از زاویه تنش‌های سیاسی و اجتماعی روایت می‌کند. این رمان از سه خط داستانی موازی تشکیل شده است: زندگی ادواردو، تحقیقات یک خبرنگار ایتالیایی درباره مرگ او، و تلاش گروهی مستندساز ایرانی برای کشف حقیقت. ادواردو، وارث امپراتوری فیات و یکی از قدرتمندترین خانواده‌های ایتالیا، در محیطی مملو از ثروت و نفوذ بزرگ می‌شود. اما او با کشف قرآن در جوانی، به اسلام و سپس تشیع گرایش پیدا می‌کند. این انتخاب، او را در مسیری قرار می‌دهد که نه تنها با خانواده‌اش، بلکه با شبکه‌های سیاسی و اقتصادی غرب، از جمله محافل صهیونیستی، در تضاد است.

ادواردو پس از گرویدن به تشیع، به ایران سفر می‌کند و با شخصیت‌های انقلابی مانند امام خمینی دیدار می‌کند. او همچنین از آرمان فلسطین حمایت می‌کند و علیه سیاست‌های صهیونیستی موضع می‌گیرد. این اقدامات، او را به هدفی برای محافل قدرتمند تبدیل می‌کند. خانواده‌اش، که منافعشان با قدرت‌های غربی گره خورده، او را طرد می‌کنند و از مدیریت یوونتوس و جانشینی در فیات محروم می‌سازند. رمان با جزئیات به فشارهای اجتماعی و سیاسی‌ای می‌پردازد که ادواردو با آن مواجه بود، از جمله تهدیدات و انزوایی که به دلیل عقایدش متحمل شد. خط داستانی دوم، روایت یک خبرنگار ایتالیایی است که به گزارش رسمی خودکشی ادواردو در سال 2000 مشکوک می‌شود. او با بررسی شواهد، به این نتیجه می‌رسد که مرگ ادواردو احتمالاً قتلی برنامه‌ریزی‌شده بود. خط سوم، تلاش مستندسازان ایرانی برای ساخت فیلمی درباره زندگی ادواردو است که به موانع سیاسی برخورد می‌کند. دانشگر با ترکیب واقعیت و داستان، تصویری از یک قهرمان ارائه می‌دهد که در برابر نظام‌های قدرت‌طلب ایستادگی کرد. پایان داستان، با شهادت ادواردو، به خواننده نشان می‌دهد که چگونه ایمان و حقیقت‌جویی می‌تواند هزینه‌ای سنگین داشته باشد. این رمان، با زبانی سیاسی و انتقادی، به نقد نظام سرمایه‌داری و تأثیرات مخرب آن بر ارزش‌های انسانی می‌پردازد و ادواردو را به‌عنوان نمادی از مقاومت در برابر ظلم جهانی معرفی می‌کند.